زیرسازی کفپوش و اهمیت بالای آن

زیرسازی کفپوش چیست؟

به کلّیه مراحل اجرایی پیش از نصب و اجرای کفپوش نهایی، زیرسازی کفپوش گفته می شود که بستر لازم برای نصب و اجرای کفپوش را مهیّا می کند.

در زیرسازی کفپوش چه کارهایی انجام می شود؟

بسته به نوع کفپوش و کاربری مورد نظر ما، با انواع مختلف زیرسازی کفپوش مواجه هستیم. به عنوان مثال، هرچه کفپوش نازک تر و دارای ضخامت کمتری باشد، لایه زیرین مسطّح تر و تمیز تری نیازمند است تا در دراز مدّت و گذر زمان باعث ایجاد مشکل در کفپوش اجرا شده نشود.

انواع مراحل زیرسازی کفپوش

در این مقاله تلاش ما بر این است تا تمام مراحل زیرسازی کفپوش را برشماریم. امّا نکته حائز اهمّیت در این میان این است که برای اجرای تمام کفپوش ها، نیاز به اجرای تمامی این مراحل نیست و در برخی موارد، تنها بعضی از این مراحل در زیرسازی کفپوش اعمال می شوند.

ایجاد بستر سخت

اصولا در ساختمان ها بستر سخت وجود دارد. با این حال، در اجرای بخشی از پروژه ها که به کفپوش نیازمندیم، سطح مورد نظر ما نرم و از شن و خاک است. در چنین مواردی است که حتما باید از زیرسازی و بستر سخت به عنوان پیش نیاز برای اجرای نهایی کفپوش استفاده کنیم. در این موارد، برای ایجاد بستر سخت، عموما از بتن، موزاییک و سرامیک استفاده می کنند. در این میان، موزاییک بهترین گزینه است؛ چرا که سطح خوب و ترازی را در اختیار قرار می‌دهد. علیرغم همه ویژگی های بسیار خوب خود، در ساختار بتن امکان وجود ترک هست. مشکل دیگر، امکان انتقال نم و رطوبت بواسطه بتن می باشد. از طرف دیگر، امکان داشتن سطحی صاف و هموار و یکنواخت با بتن مهیّا نمی شود و با توجّه به این موارد، بتن گزینه خیلی ایده آلی محسوب نمی شود تا در زیرسازی از آن بهره ببریم. استفاده از موزاییک به عنوان ایده آل ترین گزینه در فضاهایی چون بیمارستان ها یا اماکن ورزشی که نیاز مبرمی به وجود سطح و بستری هموار احساس می شود، برجسته تر خواهد بود.

ساب زنی

مرحله بعدیِ زیرسازی، ساب زنی نام دارد که به دو روش تر و خشک انجام می شود. در بسیاری از موارد، روش ساب زنیِ تر گزینه بسیار مناسب تری است؛ چرا که گرد و خاک تولیدی در این روش از میزان بسیار پایینی برخوردار است؛ امّا در پایان این مرحله به حدّاقل یک دوره زمانی ده روزه نیاز داریم تا سطح مورد نظر کامل خشک شود و شرایط اجرای کفپوش فراهم آید.

بندکشی و پرداخت نهایی

اگر لایه زیرین فضای ما موزاییک یا بتن باشد، پس از مرحله ساب زنی، نصّاب از نوعی ماستیک که ترکیبی است از سیمان و چسب چوب استفاده می کند. چنین ترکیبی ویژگی های مشخّص و ممیّزه سیمان و چسب چوب را با هم دارد. مقاومت سیمان و خاصیت الاستیسیته چسب چوب، حالت ماستیکی به وجود می آید و بندهای موجود در سطح زیرین و چاله ها و ناهمواری های موجود در این سطح، توسّط نصّاب، پیش از اجرای کار رفع می‌شوند تا لایه نهایی پرداخت شود و در نتیجه برای اجرای کفپوش مهیّا و آماده شود.

استفاده از پلیمر مخصوص

در برخی موارد مشکلی در کار به وجود می آید و آن هم عدم اتّصال لایه زیرین و کفپوش است. برای مثال، در کفپوش های اپوکسی که قرار است روی موزاییک یا سرامیک اجرا شوند، علاوه بر آنکه روی موزاییک یا سرامیک را باید بتراشیم تا اتّصال مورد نظر ایجاد شود، باید از نوعی پلیمر استفاده کنیم که بتواند اپوکسی و موزاییک را به هم بچسباند و حالت چسبندگی لازم را در بین آنها به وجود آورد. در غیر این صورت، لایه زیرین اپوکسی به صورت پوست پوست در آمده و این مسئله باعث از بین رفتن اپوکسی خواهد شد و از آنجایی که با عدم اجرای این مرحله در برخی موارد شاهد بوده‌ایم که اپوکسی سریع از میان رفته و همین امر باعث تحمیل هزینه های گزاف برای کاربر می شود، توصیه این است که در چنین مواردی از پلیمر های مخصوص استفاده شود.